Ta odpowiedź dotyczy sytuacji, gdy bankomat używa paska magnetycznego karty, a nie chipa karty.

Klawiatura bankomatu to całkowicie oddzielone urządzenie ze specjalnymi zabezpieczeniami sprzętowymi (np. żetonów, jeśli ktoś spróbuje go otworzyć itp.), ponieważ jest to wąskie gardło całego zabezpieczenia bankomatu.

Kiedy wprowadzisz kod PIN, bankomat sam nie otrzyma kodu PIN w postaci zwykłego tekstu, ale otrzyma Kod PIN zaszyfrowany. Kiedy wysyła transakcję do serwera głównego, kryptograficznie łączy zaszyfrowany kod PIN z kwotą określoną w transakcji, aby uniemożliwić atakującym zmianę tej kwoty.

Gdyby bankomat zweryfikował PIN przed transakcji (wysyłając ją na serwer), określenie kwoty pieniędzy nie mogło być bezpiecznie powiązane ze znajomością PIN-u.

Dlatego bankomat nie może zweryfikować, czy PIN jest ważny lub nie, dopóki nie podejmie próby wysłania transakcji do głównych serwerów banku (którzy wiedzą, jak odszyfrować lub w inny sposób zweryfikować zaszyfrowany kod PIN).

Potwierdzenie PIN-u w przypadku korzystania z paska magnetycznego karty wymaga skontaktowania się z serwerem banku. Ponieważ zajmuje to trochę czasu (a nawet więcej czasu w czasach połączenia telefonicznego), bankomat łączy w jednym kontakcie „zweryfikuj kod PIN” i „wypłać pieniądze”.

Zachowanie może być inne, jeśli karta ma chip i bankomat go obsługuje.

Większość bankomatów ma do czynienia z dwoma rodzajami kart: starymi, magnetycznymi i nowszymi kartami chipowymi. Karty magnetyczne nie mogą zweryfikować kodu PIN lokalnie. Karty chipowe teoretycznie mają tę zdolność - ale nie oznacza to, że ta funkcjonalność nie jest ograniczona.

Zachowanie, które opisałeś, idealnie pasuje do przepływu kart magnetycznych. Ale - czy karta chipowa powinna być weryfikowana inną ścieżką? Są dwa powody, dla których nie powinien:

1) Wdrożenie zupełnie nowej drugiej ścieżki kosztuje. Producent bankomatów z pewnością chce utrzymać niskie koszty i ponownie wykorzystać jak najwięcej kodu.

2) Przedstawianie spójnego doświadczenia użytkownika. Łatwo wyobrazić sobie kogoś z 2 kartami, jedną magnetyczną i jednym chipem. Lub klientowi wydano nową kartę chipową w celu zastąpienia starej karty magnetycznej. Nie ma potrzeby dezorientować użytkowników, zapewniając im 2 różne ścieżki. Bankomaty są wystarczająco przerażające.

/ edit: Och, zapomniałem o jednej bardzo ważnej rzeczy:

Lokalny kod PIN na karcie może być nieaktualny.

W wielu bankach można zmienić PIN karty, ale nie ma możliwości, aby chip karty mógł o tym wiedzieć. Więc jeśli bankomat sprawdziłby PIN lokalnie, odrzuciłby poprawny, nowy PIN, ale zezwoliłby na niepoprawny, stary PIN. Poza tym sprawdzenie kodu PIN często się powiodło, a transakcja się nie udała.

To kwestia zasad w oprogramowaniu bankomatu. Wiele bankomatów faktycznie weryfikuje PIN w banku, zanim pozwolą ci kontynuować.

Ale bankomat sam nie wie, czy Twój PIN jest prawidłowy. Musi zwrócić się do banku, a to wymaga czasu. Ile czasu to zajmie, często decyduje o tym, czy bankomat pominie ten krok.

Każda transakcja między bankomatem a bankiem jest oddzielna, dlatego każda musi być osobno uwierzytelniana i dlatego PIN jest weryfikowany przy każdej transakcji. Z praktycznego punktu widzenia bankomat nie musi technicznie sprawdzać kodu PIN z góry. Wie, że niepoprawny kod PIN spowoduje niepowodzenie każdej innej transakcji.

Jest więc saldo, które należy zbilansować, a każdy bankomat może to zrobić inaczej. Weryfikacja kodu PIN z góry może być prostsza dla użytkownika, ale może wymagać dodatkowego czasu, jeśli bankomat nie ma otwartej dedykowanej linii dla banku. Wyobraź sobie więc, że wpisujesz swój kod PIN i czekasz 20 sekund, aż bankomat powie Ci, czy zrobiłeś to poprawnie. Aby skrócić całkowity wymagany czas, mogą zdecydować się na pominięcie tego kroku.

Nie ma powodu, aby weryfikować pinezkę na tym etapie, jeśli cokolwiek byłoby to złe.

1. Strata przepustowości / czasu do sprawdzenia, ponieważ najprawdopodobniej trzeba to zrobić i tak wysyłane ponownie z wywołaniem transakcji.

2. Jeśli ktoś próbuje odgadnąć pinezkę, znalezienie odpowiedniego kodu zajmie znacznie więcej czasu. Im dłużej stoją przed maszyną, tym większa szansa na dostanie się ich twarzy do kamery.

3. Nie ma możliwości sprawdzenia kodu PIN na karcie, musi to obejmować bank aby zweryfikować, w przeciwnym razie możesz przeprowadzić weryfikację offline.
4. Dotyczy to zarówno kart z paskiem, jak i kart chipowych, pin nigdy nie byłby przechowywany w żadnym z tych miejsc w żadnej formie.

odpowiedź użytkownika19426 jest interesująca - nie wiedziałem, że klawiatury bankomatów zostały zaimplementowane w ten sposób - ale nie wydaje się, że może to być całe wyjaśnienie, ponieważ nadal nie ma powodu, dla którego nie możesz tego zrobić t najpierw zweryfikuj kod PIN (bez ujawniania jego wartości w postaci zwykłego tekstu), a następnie użyj skrótu PIN do podpisania faktycznej transakcji. W przypadku kart chipowych nie wymagałoby to nawet dodatkowej komunikacji z bankiem.

Każdy może zweryfikować prywatnie PIN do karty chipowej w dowolnym momencie, na przykład za pomocą ręcznych klawiatur uwierzytelniających Banki europejskie rutynowo wysyłają pocztę do swoich klientów (wydaje mi się, że karty mogą się wyłączyć po określonej liczbie nieudanych prób). Bankomat, który z góry odrzuca nieprawidłowy kod PIN, nie zapewnia żadnego wektora ataku, który nie jest dostępny z bankomatu, który również wymaga podjęcia próby transakcji. Brutalna siła nie stanowi problemu, ponieważ 30-sekundowe opóźnienie oznacza po prostu 90 sekund dłużej, aby osiągnąć punkt, w którym maszyna konfiskuje kartę.

O ile wiem, jest tylko jeden wpływ na bezpieczeństwo nie weryfikować kodu PIN z góry. Jeśli wrzucę twoją skradzioną kartę do bankomatu i wprowadzę, jak sądzę, twój kod PIN, a pojawi się informacja, że ​​kod PIN jest nieprawidłowy, wtedy odchodzę, a monitoring pokazuje, że próbuję uzyskać dostęp do twojego konta. Jeśli podam kod PIN, a następnie poproszę o 200 GBP, system telewizji przemysłowej pokaże, że jestem winny próby uzyskania dostępu do Twojego konta i próby kradzieży z niego 200 GBP.

Dzieje się tak z dwóch powodów:

1. Jest bezpieczniejszy , a banki chcą oszczędzać przepustowość .

   Bank zazwyczaj przechowuje Twój kod PIN w postaci zaszyfrowanej w swojej bazie danych. Aby móc zweryfikować kod PIN wprowadzony w bankomacie, bankomat musi wysłać do serwera banku skrót wprowadzonego kodu PIN. Te dwa skróty są następnie porównywane, aby sprawdzić, czy wprowadzony kod PIN jest poprawny i tylko wtedy możesz wykonywać transakcje. Oczywiście jest to podstawowe podejście do bezpieczeństwa. Należy wziąć pod uwagę takie kwestie, jak ataki typu replay i man-in-middle (więcej informacji można znaleźć w artykule Uwierzytelnianie w odpowiedzi na wyzwanie).

   Zamiast tego bank może wysłać PIN wraz z samą transakcją, weryfikując PIN i transakcję w tym samym czasie. Oszczędza to przepustowość i jest potencjalnie bezpieczniejsze, ponieważ okno ataku jest zmniejszone. Na przykład, jeśli bank uwierzytelnia Twoją sesję od momentu wprowadzenia kodu PIN, daje to potencjalnemu napastnikowi czas na przechwycenie połączenia i dokonanie własnych transakcji.

   Z drugiej strony, prawidłowe, bezpieczne połączenie jest trudne do zaimplementowania i występują. Jednorazowa weryfikacja podczas dokonywania transakcji umożliwia bankowi bezpieczną identyfikację i oszczędza przepustowość. Ostatecznie zależy to od danego bankomatu, ponieważ bank zawsze może zweryfikować Twój PIN na początku każdej sesji i przy każdej kolejnej transakcji.

2. Karty bankomatowe nie przechowuj swojego kodu PIN na pasku magnetycznym. (Karty chipowe tak.)

   W przeciwieństwie do niektórych odpowiedzi, karty bankomatowe nie mogą i nie będą przechowywać Twojego kodu PIN. Celem karty bankomatowej jest uzyskanie uwierzytelnienia dwuskładnikowego: coś, co masz (karta) i coś, co znasz (kod PIN). Zdarzały się przypadki, gdy ktoś włamał się na kartę bankomatową.

   Bankomat musi łączyć się z serwerami banku, aby potwierdzić, że jesteś tym, za kogo się podajesz. Karty bankomatowe mogą być duplikowane wcześniej (skimming). Gdyby PIN mógł zostać zweryfikowany w trybie offline przy użyciu tylko danych z paska magnetycznego na karcie bankomatowej, napastnicy mogliby dość szybko zaatakować wszystkie 9999 możliwych numerów PIN za pomocą ataku off-line. Dlatego system został zaprojektowany tak, aby wymagał kontaktowania się z bankiem w przypadku każdego podejrzenia, co utrudnia atakującym kradzież Twojej karty bankomatowej i wypłacenie wszystkich pieniędzy.

Popularnym scenariuszem, w którym zwykle się to dzieje, jest sytuacja, gdy używana karta pochodzi z innego banku, a bankomat należy do innego banku.

Dlaczego ?:

Różne banki łączą się ze sobą za pośrednictwem krajowego przełącznika na poziomie kraju, który łączy różne banki ze sobą. Podobnie jak VISA jest przełącznikiem międzynarodowym, istnieją również przełączniki krajowe dla transakcji wewnątrz kraju.

Podczas wykonywania takiej transakcji, oprócz przepustowości, jest również określona kwota, która jest odliczana z tytułu korzystania z tej krajowej centrali, kwota ta jest obliczana na każdą transakcję.

Więc zamiast wysyłać dwie transakcje do tego przełącznika i ostatecznie do tego banku. Wykorzystywana jest tylko jedna transakcja, w której wprowadzony PIN i szczegóły transakcji są przesyłane. Jeśli PIN jest prawidłowy, transakcja jest wykonywana, jeśli nie, to jest odrzucana.

Powyższy scenariusz można również wykorzystać do tych samych transakcji bankowych, ale nie będzie z tego żadnych korzyści finansowych, ponieważ nie oszczędza żadnych opłat, ale tylko niewielka przepustowość.