Obawiam się, że wynika to z nieporozumienia reportera:

... powiedział, że urządzenie, które wydawało się puste, może nadal zawierać wirusa.

W filmie, do którego odnosi się reporter, widać wyraźnie, że przez pierwsze dwie minuty Karsen mówi, że NIE mówi o wirusach. Następnie demonstruje na ekranie, że pozornie puste urządzenie USB zmienia się w inne urządzenie (np. Emuluje pamięć, a także klawiaturę i klawisze), jak to było wspomniane w mojej poprzedniej odpowiedzi (poniżej), ale W tamtym czasie nie przejrzałem pełnego zasobu, aby ustalić go jako rozstrzygający dowód.

Więc masz to, autor w jakiś sposób źle zrozumiał prezentację wideo i opublikował ją BBC ...

W jaki sposób „puste” pamięci USB mogą zawierać złośliwe oprogramowanie?

To pytanie nie daje jasnego obrazu.

Najpierw musimy zdefiniować "empty".

• Czy masz na myśli niesformatowane ? Jeśli tak jest, czy możemy po prostu wymazać pierwszy sektor, aby zdformatować urządzenie magazynujące, pozostawiając resztę bajtów nienaruszoną? Czy w tych nieskasowanych, ale technicznie niesformatowanych bajtach może znajdować się kod wirusa?
• Czy masz na myśli, że wygląda pusto po wstawieniu ? W przeszłości było wiele sztuczek służących do ukrywania plików, takich jak przechowywanie ich w koszu do recyklingu, używanie atrybutu „ukryty” lub „plik systemowy”, używanie strumieni NTFS lub nawet nieobsługiwanych partycji. Zagłębiając się w króliczą nory, czy dysk jest pusty, ale zaszyfrowany? Luka w dużej bibliotece kryptograficznej (ostatnio widzieliśmy je dość często) może narazić system na ukryte ataki kanału bocznego, nawet z pozornie pustego urządzenia ... Dodatkowo niektóre pendrive'y USB są bootowalne (na niektórych systemach ; do tego dojdziemy później), co oznacza, że ​​możesz napisać wirusa sektora startowego, aby je zainfekować. Wirusy sektora startowego tak naprawdę nie dbają o to, jaki system operacyjny jest zainstalowany, ponieważ i tak są uruchamiane przed uruchomieniem systemu operacyjnego ... To prowadzi mnie do następnego pytania:

Czy to tylko problem dla (starszych) systemów Windows?

Nie. Powinniśmy rozważyć, co stanowi „złośliwe oprogramowanie”. Możliwe jest, że dowolna sekwencja bajtów zostanie uznana za złośliwe, ponieważ powoduje uszkodzenie jednego systemu (np. Kodu maszynowego x86 / x64 na procesorze x86 / x64), ale nie innego (np. Ten sam kod bajtowy w ARM / SPARC). Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy tylko znaleźć (lub zaprojektować) system, który dekoduje dowolną sekwencję jako złośliwe oprogramowanie, mimo że wcześniej tak nie było.

Czy jest jakiś sposób na użycie tych drążków chroniąc siebie?

Nie. Na koniec rozważ definicję pamięci USB . Czy to możliwe, że zamiast podłączać urządzenie pamięci masowej , możesz podłączyć jakiś błąd elektroniczny, taki jak bezprzewodowy adapter klawiatury lub zabójca USB. Takie urządzenia same w sobie tak naprawdę nie stanowią złośliwego oprogramowania , ponieważ albo nie są oprogramowaniem, albo nie zostały zaprojektowane jako złośliwe ... chociaż mogą jednak stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa. Urządzenie może również uzyskać dostęp do pamięci (np. Pojawiając się jako ładowarka telefonu komórkowego, a następnie kradnąc wszystkie twoje zdjęcia, filmy itp. Za pomocą linii danych lub ukrytej sieci Wi-Fi).

Nie podłączaj niezaufanych urządzeń USB. Kropka. Mogą nie zawierać złośliwego oprogramowania, ale to nie jedyne niebezpieczeństwo ... zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdy konkurencja, elektroniczny sabotaż &, nadzór jest wściekły.

Możesz zhakować oprogramowanie układowe urządzenia USB. Dzięki temu możesz powiedzieć systemowi, co chcesz, np. urządzenie jest puste, chociaż nie jest. Lub zaatakuj stos oprogramowania USB systemu operacyjnego, wysyłając dane, których normalne urządzenie USB nie wyśle ​​(więc urządzenie może być naprawdę puste, atak pochodzi z oprogramowania układowego).

Możesz także zrobić inne śmieszne rzeczy, na przykład powiedzieć systemowi operacyjnemu, że urządzenie USB jest również klawiaturą, a następnie automatycznie wpisać polecenia, które robią coś, jeśli jest podłączone. Lub powiedz systemowi operacyjnemu, że urządzenie USB jest kartą sieciową, i przekieruj cały ruch na serwer, który kontrolujesz .

Niekończąca się zabawa z zhakowanym oprogramowaniem sprzętowym USB ...

USB działa w ten sposób, AFAIK, zauważ, gdzie kłamstwa mogą sprowadzić system na manowce.

1. Komputer dostarcza + 5V i GND do urządzenia USB.
2. Mikrokontroler w USB urządzenie działa i przesyła głos USB dla „To jest urządzenie typu X” (X to dysk, kamera, klawiatura, mysz lub dowolne urządzenie zarejestrowane w Konsorcjum USB).
3. Komputer wykonuje „odpowiednią” akcję .

Rozważ urządzenia USB z odwróconym (przeprogramowanym) mikrokontrolerem ...

  Komputer: + 5V, GND Mikrokontroler: Jestem klawiaturą Komputer: OK Mikrokontroler: "FORMAT C:" ENTER "Y" ENTER  

(odniesienie do Dilberta)

Wyszukaj lukę „BadUSB”, aby uzyskać szczegółowe informacje.

Tam jest teraz gadżetem GoodUSB: http://hackaday.com/2017/03/02/good-usb-protecting-your-ports-with-two-microcontrollers/

Istnieje kilka sposobów, aby wyglądał pusty:

• Używanie nieobsługiwanych znaków w nazwie pliku

• Korzystanie z opcji ukrywania pliki

• Korzystanie ze specjalnych folderów Windows (takich jak Informacje o systemie)

We wszystkich przypadkach z przyzwoitym menedżerem plików będziesz w stanie je wykryć, ale z poziomu systemu operacyjnego Windows będziesz mógł je wykryć tylko w przypadku 2, a to jeśli włączyłeś wyświetlanie ukrytych plików.

Tak, głównie jest to problem z systemem operacyjnym Windows.

Tak, istnieją sposoby na ochronę:

• Użyj dobrego menedżera plików, aby zobaczyć prawdziwą zawartość pamięci.
• upewnij się, że nie masz włączonego typu autouruchamiania
• Upewnij się, że nie wykonujesz, nie czytasz ani nie przesyłasz plików z pendrive'a, chyba że wiesz, że są bezpieczne

Komputer to nie tylko procesor, trochę pamięci RAM i dysk twardy. W komputerze znajduje się wiele procesorów, w tym procesory hosta USB, procesory klawiatury, procesory zegara, procesory magistrali adresowej, procesory IDE / SATA i inne.

„Całkowicie pusta” pamięć USB może zgłaszać 0 plików i foldery na jednej partycji, nawet jeśli jest to, powiedzmy, klawiatura zaprogramowana do reklamowania się jako urządzenie pamięci masowej.

W przypadku większości procesorów istnieje duże zaufanie na poziomie sprzętowym. Oprogramowanie układowe wielu pamięci USB zostało zaprojektowane z myślą, że nie będą programowane przez użytkowników końcowych. Oprogramowanie układowe wielu hostów USB również zakłada, że ​​nie będą one programowane przez użytkowników końcowych.

Innymi słowy, użytkownik z wystarczającymi umiejętnościami technicznymi może napisać własny kod na pendrive, co z kolei może zapisz ładunek do procesora hosta USB, który z kolei może zostać użyty do osłabienia innych systemów za pośrednictwem wspólnych magistral.

To środowisko istnieje tylko dlatego, że większość procesorów zawiera nieulotną pamięć RAM, której używają jako ROM do przechowywania ich kodu. Pozwala to sprzedawcom najpierw zbudować sprzęt, a później upuścić oprogramowanie. Jest to o wiele bardziej opłacalne niż budowanie oprogramowania bezpośrednio w sprzęcie.

Mając to wszystko na uwadze, oto odpowiedzi, których prawdopodobnie nie chcesz słyszeć:

W jaki sposób „puste” pamięci USB mogą zawierać złośliwe oprogramowanie?

Tylko dlatego, że system operacyjny widzi coś jako puste, nie oznacza, że ​​tak jest. Co najmniej ma kod oprogramowania układowego działający w procesorze, który uruchamia się w ciągu milisekundy zasilania urządzenia. Wszystkie urządzenia USB mają pamięć, nawet klawiatury, myszy i karty dźwiękowe. Gdyby było naprawdę puste, urządzenie by nie działało.

Jeśli jednak urządzenie zgłasza się jako urządzenie magazynujące, a system operacyjny zapyta o tablicę partycji, urządzenie może po prostu wysłać dowolne dane, w tym wyglądające na puste lub posiadające dowolną pojemność pamięci itp. Nawet dzisiaj , można znaleźć oszustów, którzy sprzedają urządzenia pamięci masowej o zbyt małej pojemności, które są przeprogramowane tak, aby zgłaszały większą pojemność niż mają. Na przykład możesz kupić pendrive o pojemności 32 GB, który w rzeczywistości ma tylko 2 GB pamięci fizycznej. Oprogramowanie układowe leży w systemie operacyjnym, co ostatecznie powoduje uszkodzenie danych, gdy użytkownik próbuje użyć więcej niż (na przykład) 2 GB pamięci.

Czy to tylko problem w (starszej) wersji Windows systemy?

Nie. To problem praktycznie każdego urządzenia sprzętowego na rynku. Niektórzy szacują, że może to być nawet 90% lub więcej urządzeń, w tym laptopów, tabletów, telefonów, komputerów stacjonarnych, odtwarzaczy mp3 i wszystkiego, co zawiera oprogramowanie układowe USB. Jest przynajmniej jeden producent, o którym słyszałem, że „zahartował” swoje oprogramowanie sprzętowe przed przeprogramowaniem. Proste wyszukiwanie w Google pozwoli znaleźć urządzenia pamięci, które są odporne na przeprogramowanie.

Czy istnieje sposób na użycie tych patyków, jednocześnie chroniąc siebie?

Nie. W rzeczywistości, jeśli nie zbadasz każdego kodu oprogramowania układowego przed podłączeniem go do komputera i nie przeczytasz kodu oprogramowania układowego komputera przed podłączeniem czegokolwiek do niego, nie możesz być pewien. Jest całkowicie możliwe, że Twoje urządzenie zostało zainfekowane przez NSA, zanim zostało wysłane do Twojego sklepu i sprzedane. Może nawet zostać zainfekowany, nawet jeśli kupiłeś cały sprzęt po kawałku i sam go zbudowałeś. Jeśli nie stworzyłeś i nie zaprogramowałeś samodzielnie każdego aspektu swojego komputera, absolutnie nie ma sposobu, aby być całkowicie bezpiecznym.

Najlepsze, co możesz zrobić, to wzbudzić zaufanie i unikać ryzykownych zachowań. Unikaj kupowania otwartego sprzętu w e-bay, chyba że masz uzasadnione zaufanie do sprzedawcy. Wolę kupować markowe części komputerowe zamiast fałszywych imitacji, chyba że możesz mieć uzasadnioną pewność, że są bezpieczne (np. Poszukaj informacji). Używaj jak najmniejszej liczby urządzeń i unikaj udostępniania urządzeń osobom, których nie znasz. Innymi słowy, zachowaj takie same środki ostrożności, jak przy zakupie jedzenia, samochodu lub czegokolwiek innego. Większość sprzętu nie jest obecnie zainfekowana, tylko dlatego, że istnieją łatwiejsze sposoby zdobycia czyichś danych, ale należy unikać przypadkowego narażenia na ryzyko.

Sam pendrive może być wirusem, a nie dane w jego pamięci flash.

Pokażę ci, jak:

• Urządzenie USB może mieć wiele punktów końcowych
• Punkt końcowy może odbierać lub wysyłać dane
• Potrzebujesz 2 punktów końcowych dla zwykłego dysku flash USB: Wyślij i odbierz
• USB 1.1 umożliwia do 4 punktów końcowych
• USB 2.0 pozwala na maksymalnie 15 punktów końcowych, myślę, że

Pozostałe punkty końcowe można wykorzystać do emulacji klawiatury lub myszy.

Jeśli gotowe racja, użytkownik zauważa tylko pozornie pusty dysk flash. Więc nie ma możliwości usunięcia wirusa bez modyfikacji oprogramowania sprzętowego USB

Kilka dobrych odpowiedzi powyżej - inną związaną z odpowiedzią Waltinatora byłoby coś w rodzaju ruberducky USB, które mogłoby zawierać złośliwe oprogramowanie na ukrytej partycji, którą wdrożyłoby podczas wyświetlania pustej partycji.

Z powodu uszkodzonych danych. Wszystko, co może zapisać się w pamięci, teoretycznie może się uratować bez interakcji użytkownika. Zgodnie z tą definicją można powiedzieć, że sam system Windows jest złośliwym oprogramowaniem, ponieważ za każdym razem, gdy podłączasz dysk lub pamięć USB, zapisuje on kilka niewidocznych bajtów, które mogą zawierać cokolwiek. Wszędzie od kopii zapasowych informacji potrzebnych systemowi operacyjnemu, a nawet fałszywego oprogramowania, które kopiuje się na wszystko, co można zapisać. W latach 90-tych dyskietki miały fizyczną wkładkę na kciuk, którą można było przestawiać jak przełącznik, a przestawienie go w położenie zablokowane uniemożliwiłoby zapis danych na dysku. Nic takiego nie istnieje w przypadku napędów USB, chociaż jestem pewien, że prawdopodobnie istnieje oprogramowanie, które umożliwia blokowanie dysków. W Linuksie nic nie jest montowane automatycznie, chyba że jest skonfigurowane w ten sposób, jeśli złapiesz złośliwe oprogramowanie na sprzęcie wymiennym, jest to problem z systemem Windows.

Moja krótka odpowiedź: łatwo jest sfałszować dane, aby coś wyglądało na coś, czym nie jest.

Można to zrobić złośliwie lub jako produkt uboczny innej aplikacji.

Przypadek przypadkowego produktu ubocznego. Mam pamięć USB3 16 GB, którą przerobiłem na bootowalną pamięć USB Kali Linux. Program, którego użyłem, ostatecznie przekształcił nieużywane miejsce w nieprzydzieloną partycję, więc teraz system widział tylko pendrive jako całkowitą przestrzeń zajmowaną przez dane ISO. Skończyło się na tym, że musiałem użyć programu do partycjonowania innej firmy, aby ponownie podzielić całą pamięć i uzyskać łącznie 16 GB.