Nie, to niemożliwe, chyba że zmienisz definicję pliku.

Plik zawiera dowolne dane. Dowolnymi danymi mogą być dane zaszyfrowane.

Nawet jeśli zezwalamy tylko na dane ustrukturyzowane, dane strukturalne mogą - jeśli nie zakładamy żadnych ograniczeń przestrzennych - być nadużywane do przechowywania wszystkich dowolnych danych * (potrzebne źródło). Co prowadzi nas do punktu wyjścia.

Możesz odnieść częściowy sukces, jeśli wprowadzimy ograniczenia. Przykładem może być to, że jeśli nie chcesz, aby pliki były szyfrowane po ich zapisaniu, możesz użyć systemu napisz raz (lub nawet tylko napisz). Lub jeśli chcesz walczyć z atakami ransomware, możesz mieć system plików, który zachowuje oryginalne kopie zmodyfikowanych plików przez określony czas.

* Na przykład restrykcyjny format tekstowy, który dopuszcza tylko słowa „Fizz” i „Buzz” mogą reprezentować wszystkie dane binarne, zamieniając 0 na „Fizz” i 1 na „Buzz”.

Systemy plików tylko do odczytu z definicji nie mogą być zapisywane (przynajmniej nie cyfrowo. To, co robisz z dziurkaczem i magnesem neodymowym, to twoja własna sprawa). Przykłady:

• Live CD, z których można uruchomić system operacyjny, który będzie wyglądał tak samo przy każdym uruchomieniu.
• Urządzenia WORM (Write Once Read Many), używane na przykład przez instytucje finansowe, które muszą rejestrować transakcje przez wiele lat bez możliwości ich cyfrowej zmiany lub usunięcia.
• Zapisywalne partycje montowane jako tylko do odczytu. Można to oczywiście obejść przez program z dostępem roota.

Systemy plików z wersjami byłyby bardziej praktyczne, ale nie są powszechne . Takie systemy mogą łatwo zawierać opcje przezroczystego zapisu każdej wersji pliku (lub jego różnicy w stosunku do poprzedniej wersji) na urządzenie WORM lub w inny sposób chroniony magazyn.

Oba rozwiązują podstawowy problem: brak utraty oryginalne dane w przypadku zaszyfrowania przez złośliwe oprogramowanie.

Mnóstwo systemów plików nie obsługuje rodzimego szyfrowania na poziomie systemu plików. Pliki zaszyfrowane programowo mogą być jednak przechowywane w dowolnym systemie plików, tak jak każdy inny plik. System plików nie może odróżnić danych losowych od zaszyfrowanych danych.

Czy istnieje sposób na trwałe wyłączenie wszelkiego rodzaju szyfrowania na poziomie systemu operacyjnego?

Nie tak długo, jak kod może uruchamiać i zapisywać pliki na dysku.

A może zasadniczo nie można temu zapobiec?

Bez poświęcania podstawowej funkcjonalności, tak.

Jednak oznaczyłeś swoje pytanie ransomware'em. To, czego możesz szukać, to informacje o piaskownicy aplikacji lub wykrywaniu ransomware na podstawie heurystyki.

Wydaje się, że istnieje nieporozumienie między szyfrowaniem a systemami plików.

Te dwa są niezależne, jeden może szyfrować bez systemu plików, a drugi może mieć system plików bez szyfrowania.

Na przykład tradycyjne systemy plików FAT16 / FAT32 nie „obsługują” szyfrowania natywnego, tak jak robi to NTFS z jego podkomponentem EFS. Nie oznacza to jednak, że nie można zmienić danych, które zostały już zatwierdzone, ani zapisać danych do systemu plików, który jest zaszyfrowany.

Całkowicie możliwe jest posiadanie System plików „tylko do zapisu” lub dysk „tylko do odczytu”, ale to nadal nie zapobiega kopiowaniu danych, szyfrowaniu ich i przechowywaniu w innym miejscu. Z pewnością możesz zapobiec usunięciu i nadpisaniu danych znajdujących się już na dysku (pliki w systemie Windows mogą zostać zablokowane przez aktywny proces).

System plików jest w zasadzie dostawcą usług dla systemu operacyjnego (np. zapewnia sposób na stałe przechowywanie i pobieranie danych na bazowych nośnikach pamięci), a system operacyjny oferuje tę usługę każdemu programowi działającemu na komputerze.

Podstawowym opisem zadania systemu plików nie jest zajmowanie się szyfrowaniem i chociaż istnieją systemy plików, które oferują natywne szyfrowanie, zwykle zajmują się tym inne warstwy.

Ransomware nie dba o to jednak. Nawet jeśli masz system plików, który nie obsługuje szyfrowania natywnego, i nawet jeśli usunąłeś jakiekolwiek dodatkowe oprogramowanie zapewniające warstwę szyfrowania (takie jak Truecrypt, Veracrypt itp.), Sam kod ransomware będzie korzystał z interfejsu zapewnianego przez system operacyjny aby uzyskać dostęp do plików w systemie plików i zaszyfrować je. Nie ma niczego, co niezawodnie Cię przed tym ochroni, poza starannym wykonywaniem kopii zapasowych danych, aby w razie potrzeby można było je odzyskać.

Idealnie byłoby, gdyby zaszyfrowanych danych nie można było odróżnić od danych losowych . Nie jest to kwestia „ukrywania” obecności zaszyfrowanych danych (to jest steganografia; więcej na ten temat później), ale kwestia zapewnienia, że ​​osoba atakująca nie może znaleźć wzorców w danych, które z kolei mogą zostać użyte aby znaleźć klucz do odszyfrowania.

Powoduje to problem w wybranym systemie, ponieważ losowe dane mogą teoretycznie zawierać dowolną sekwencję bitów . Niekoniecznie jest prawdopodobne , że losowy ciąg bitów okaże się, powiedzmy, losowym plikiem JPEG, ale tak się stało. Połącz to ze steganografią, w której dane są ukryte w innych danych (często używane do ukrywania zaszyfrowanych danych w innych niezaszyfrowanych danych), a sytuacja wygląda bardziej ponuro. tak naprawdę nie jest sposobem na stwierdzenie, czy dany fragment danych jest zaszyfrowany, czy nie, lub czy zawiera inny fragment danych, który może być zaszyfrowany . Najbliższy system plików, który absolutnie nie może zawierać zaszyfrowanych danych, to taki, który nie może zawierać żadnych danych, a takich systemów plików jest bardzo niewiele zastosowań.

Jak powiedzieli inni, nie można zapobiec szyfrowaniu na poziomie systemu plików, ale najbliższą alternatywą, o której nie wspomniałem, jest Obowiązkowa kontrola dostępu.

Zasadniczo można ustawić dodatkowe uprawnienia, aby aplikacje mające dostęp do Internetu miały bardzo ograniczony dostęp do dysku. Na przykład przeglądarkę internetową można skonfigurować tak, aby mogła zapisywać tylko ustawienia, pamięć podręczną i katalog pobierania. Każda próba zapisu poza tymi folderami byłaby odrzucana przez system operacyjny.

Więc co się stanie, jeśli luka zostanie wykorzystana, to zamiast zaszyfrowania całego dysku można zaszyfrować tylko katalog pobierania. Oczywiście nie jest to w 100% bezpieczne (nic nie jest), ale jest to kolejna warstwa, której napastnicy zwykle się nie spodziewają.

Wadą jest to, że jest trudna w konfiguracji i niewygodna w utrzymaniu, a po pewnym czasie wydaje się bezcelowa, gdy głośne ataki wychodzą z oczu opinii publicznej.

Domyślam się, że Twoje rozumowanie wynika z obawy o podatność na oprogramowanie ransomware. Jeśli tak nie jest, moja odpowiedź również brzmi „dlaczego”? Wszystkie systemy plików, które obsługują szyfrowanie, dają możliwość nieużywania go. Dzięki temu nie masz narzutu spowalniającego dostęp do plików i nie musisz martwić się o uszkodzenie dysku, które sprawi, że cały system plików będzie nieczytelny.

Nie sądzę, aby którakolwiek z odmian oprogramowania ransomware wykorzystywała możliwości szyfrowania systemów plików. Robią swoje, więc wyłączenie szyfrowania na poziomie systemu plików nie pomoże.

Aby uniemożliwić ransomware szyfrowanie plików, musisz ustawić system plików jako tylko do odczytu lub bawić się uprawnieniami. Możesz odebrać sobie możliwość zapisywania / modyfikowania / usuwania plików danych, a konkretnie przyznać sobie te prawa tylko wtedy, gdy chcesz zaktualizować plik. Niezbyt wykonalne. Niedawno zrobiłem mały dowód słuszności koncepcji z aplikacją typu lockbox, która usuwałaby wszystkie zmiany uprawnień do folderu, czyniąc go tylko do odczytu dla ciebie, administratorów itp. Następnie, gdy chcesz włączyć możliwość zmiany plików, odblokowujesz folder.

Tak naprawdę nie posunąłem się dalej, ponieważ nadal nie widzę, aby było to wykonalne z perspektywy użytkownika.

Nadal najlepszą ochroną przed oprogramowaniem ransomware jest częste tworzenie kopii zapasowych plików. Windows 7/10 ma funkcjonalność „poprzednich wersji”, która jest fajna, ponieważ zachowuje historię zmian plików. Więc jeśli twoje pliki zostały zaszyfrowane, usunięte itp. Tydzień temu, ale nie zauważyłeś tego do dzisiaj, nadal znajdziesz nieuszkodzone wersje.

Możesz tak skonfigurować system Windows 7/10, aby uruchamiał UAC, gdy pliki danych zostaną zmienione, jeśli umieścisz te pliki w folderze „Program Files”.

Jeśli chodzi o zapobieganie niedostępności plików, wersjonowany system plików (taki jak VMS), skonfigurowany tak, aby usunięcie starych wersji nie było trywialne, jest prawdopodobnie jednym z najlepszych rozwiązań.